Geschiedenis

In vogelvlucht

door de geschiedenis

Onze ganzenrijdersmaatschappij kent een lange geschiedenis. Hieronder gaan we in vogelvlucht door enkele belangrijke gebeurtenissen van onze maatschappij.

1910

Een kring boerenzonen begint zich op georganiseerde wijze bezig te houden met het gansrijden in Stabroek. Voordien werd al bij gelegenheid de gans gereden in ons dorp (zo bijvoorbeeld zéker in 1883), maar nooit in een duidelijk verenigingsverband. Door het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog valt de jonge vereniging uit elkaar.

1924

Officiële stichting van de gansrijdersvereniging die we nu nog kennen. Er was een mooie gelegenheid voor de heroprichting, namelijk de aanstelling van Eerwaarde Heer Aertssen tot pastoor van Stabroek. In de stoet voor die aanstelling hadden alle boeren hun paarden om ter mooist opgeschikt, dus daar hoorde een gansrijdersspektakel bij... Naam: de heropgerichte ganzenrijdersmaatschappij. Stichters: Alexander Bril, Jaak Bril, Fons Dingemans, Stan Cuypers, Petrus Lambrechts, Louis Hendrickx, Fons en Frans Verhoeven. Lokaal: 't Zwart Paard, aan het Laageind, bij Paajke de Wit en Wis van Kervrooi.

1938

De club verhuist, naar café 'Alle Vervoer' aan de Kleine Molenweg, bij Peer den Teunes. Ook de galg, die jarenlang elke carnavaldinsdag in het karrenspoor naast café 't Zwart Paard had gestaan, krijgt een nieuwe plaats: voortaan rijden de leden de gans op de weide achter hun nieuwe stek.

1939

Rik Verhaert trekt de kop en wordt koning. Hij mag zijn mantel en kroon maar liefst zeven jaar lang bijhouden, want in de oorlogsjaren wordt de gans niet gereden. Het eerste naoorlogse koningschap gaat pas door in 1946, waar Peer Janssens zich tot koning kroont. Ook in 1953 wordt de traditie een keertje onderbroken, nu door de overstromingen die de polderstreek hebben getroffen. In dat jaar vindt er trouwens een benefiet-actie plaats op het Antwerpse Sint-Jansplein. De gansrijders tonen er hun folklore ten voordele van de slachtoffers van de waterramp.

1948

Het pas opgerichte initiatief om jaarlijks een keizerschap van de polder te betwisten, krijgt steun vanuit Stabroek. In het overkoepelende bestuur zit ook een Stabroekse delegatie. In de jaren zeventig wordt de traditie om aan het keizerschap deel te nemen, tijdelijk onderbroken.

1956

Voor de eerste keer heeft Stabroek een keizer in zijn rangen. Jos Wijnants (dan 33 jaar) doorbreekt de hegemonie van monument Fons Gabriels en gaat in Zandvliet de kop halen. De premie bedraagt die dag... 7.350 frank. De Stabroekse keizers die hem opvolgden zijn Edmond Cools (1961), Frans Couscheir (in 1966), Johan Cuypers (1986), Bert Van Buynder (1988) en Peter De Bie (2004) en Arne Bastiaenssens (2014).

1962

We verhuizen alweer naar een nieuw lokaal, nu naar Café De Zwaan. Toen stond de weduwe Feyen achter de tapkast, later werden het Charel en Magda, en intussen hebben Tuur en Diane de toog overgenomen. Toen de vereniging naar De Zwaan verhuisde, stond de galg al een paar jaar in het centrum opgesteld, op de afgesloten rijweg.

1980

Spanning en sensatie, want het gansrijden moet worden overgedaan. De kop is in het dorpscentrum niet-reglementair getrokken. Dus komen de ruiters later een tweede keer samen om hun koning te kronen. Dat gebeurt aan 's Hertogendijk, op het terrein van de Polderruiters. De enige échte koning van dat jaar is François Gommeren.

1985

Frans De Schutter neemt de voorzittershamer over van de in dat jaar overleden Jos Wijnants. Het is opmerkelijk, maar onze vereniging kende in haar 95-jarige geschiedenis slechts drie voorzitters: Alexander Bril (1924-1956), Jos Wijnants (1956-1985) en Frans De Schutter.

1991

In Stabroek, Berendrecht en Zandvliet moet het gansrijden worden uitgesteld door ijzel. Het zou te gevaarlijk zijn om de paarden op straat te brengen. Onze hoogdag vindt drie weken na de geplande datum toch plaats.

1999

We worden koninklijk. Ter gelegenheid van die titel, en ons 75-jarig bestaan, komt gouverneur Camille Paulus de vereniging steunen. Hij zakt af naar de Dorpsstraat en geniet van de polderse en kameraadschappelijke sfeer. Zowel onder de galg, als binnen aan de toog. Dit jaar kunnen we ook met een nieuwe stoetwagen pronken.

2000

De gansrijders laten hun hart zien. Op de terreinen van SK Nieuw Stabroek houden ze - in hartje zomer - een ganzenrijden ten voordele van de missie van dorpsgenoot Maarten Koch, die in Chili actief is. Op het vlak van sociale inzet hebben de geel-roden een goede reputatie. Ze reden ook al de gans aan het jubilerende rusthuis Aalmoezenier Cuypers (1990), en in Putte (1987), ter gelegenheid van de viering van de honderdjarige Kees Lambrechts.

2001

Niet de koning van de gansrijders, maar koning winter regeert op carnavalzondag, alweer. Er volgt geen volledige annulering, wel een sterk ingekorte feestdag: we kunnen niet met de paarden op toer tot in Putte of De Heuvels. De rondrit door het dorp wordt dan maar met de fiets afgewerkt. 's Namiddags trekt Frank De Schutter de kop in een gemene sneeuwbui.

2004

Koning Niels Pauwels mag voor het eerst pronken met onze nieuwe kroon. Een voorteken blijkbaar, want een paar weken na onze koningsstrijd kan Peter De Bie in Hoevenen ook de keizerskroon pakken.

2005

De Koninklijke Ganzenrijders Stabroek krijgen een permanent plekje in het Stabroekse dorpsbeeld. Want op 5 maart wordt voor het gemeentelijk administratief centrum (Dorpsstraat) onze bronzen gansrijder onthuld. Kunstenaar Valeer Goethals kon zijn prachtstuk afwerken dankzij een sponsoractie die onder andere op gang werd getrokken door Bob Wezenbeek en Ward Vandermolen. Met het bekampen van het keizerschap in Stabroek, een week later, schrijft Stabroek alweer een bladzijde in de boeiende historiek van de gansrijders.

2009

Vele jaren werd het gansrijden in Stabroek voorzien van de nodige commentaar door Bob Wezenbeek. Hij was de man die elk jaar de sneeuwbalpremie tot recordhoogtes kreeg. In 2009 vervulde hij, na vele jaren, voor de laatste keer deze belangrijke taak. Bob overleed op 2 maart 2014, de dag van “zijn” ganzenrijden.

2011

De gansrijders gaan voor een voorlopig laatste keer op uitstap. Het gevolg begeeft zich naar het dorpje Kanne, aan de grens met Nederland grens in Limburg. Ook een bezoek aan het fort van Eben-Emael staat op het programma. Bijna tien jaar later trekken we er misschien opnieuw op uit?

2014

Geen ganzenrijden zonder een stevige galg. In 2014 werd na 25 jaren dienst een nieuwe galg in gebruik genomen. De vorige had zijn beste tijd wel gehad en diende vervangen te worden. Het nieuwe exemplaar werd reeds enkele jaren eerder gekocht om zo de nodige behandelingen te krijgen. Houdt deze galg het ook 25 jaar vol?